Όταν η «Sportime» άλλαξε τη ζωή μας

Ιστορική μέρα για τον ελληνικό αθλητικό (και όχι μόνο) Τύπο η σημερινή. Η 21η Φεβρουαρίου έμεινε στην ιστορία καθώς σαν σήμερα (21/2) το 1994 έρχεται η επανάσταση στις εφημερίδες των σπορ. Σε μία εποχή που στα μανταλάκια των περιπτέρων κρέμονται μονάχα οι ιστορικές «Αθλητική Ηχώ», «Φως» και ο «Φίλαθλος», μία νέα εφημερίδα έρχεται να πάρει θέση ανάμεσά τους και να κατακτήσει τον ελληνικό χώρο. Το όνομά της…  «Sportime».

Sportime θα πει... πρωτοπορία

Η «Sportime» δεν ήταν ένα συνηθισμένο ένθετο με μονάχα αθλητικές ειδήσεις. Τα είχε όλα. Από ποδόσφαιρο, μπάσκετ, σε υγρό στίβο, μέχρι και πολιτικά. Συνέδεσε τον αθλητισμό με τον πολιτισμό και διαμόρφωσε ένα νέο αναγνωστικό κοινό που ήξερε ότι αυτό θα διάβαζε ξεκινούσε από την αντικειμενικότητα, χωρίς χρώματα και παρωπίδες. Η φυλλάδα αυτή βγήκε για να κάνει τη διαφορά. Και την έκανε.

Ήταν η ιδέα του Χάρη Ξύδη, ο οποίος αποτέλεσε τον «πρωτομάστορα» και… πατέρα της ταυτόχρονα. Με τον εκδότη Μιχάλη Ανδρουλιδάκη στα... ντεκς, ο οποίος απολάμβανε την επιτυχία του με τον «Επενδυτή», δημιούργησαν μια ομάδα άγουρων (τότε) συντακτών η οποία με το χρόνο γιγαντώθηκε – μετά τον πρώτο χρόνο είχαν έρθει και οι Συρίγος, Σπυρόπουλος – και σταδιακά έφτασε να γίνει νο.1 στις αθλητικές και 4η στο σύνολο του Τύπου γενικότερα.

Εκείνη την εποχή όσοι διάβαζαν αθλητικές εφημερίδες αποκτούσαν τη ρετσινιά του πολίτη β’ κατηγορίας. Η «Sportime» ωστόσο πολύ γρήγορα μέσα σε ένα χρόνο λειτουργίας κατάφερε να διαλύσει όλα τα στερεότυπα και να δώσει κύρος στον αναγνώστη. Όποιος την αγόραζε δεν ντρεπόταν πλέον να κυκλοφορήσει αγκαζέ μαζί της.

Τα θέματα και οι φωτογραφίες της τρέλαιναν τον αναγνώστη ενώ τα πρωτοσέλιδά της σε κέντριζαν κάθε φορά που τα 'πιανε το μάτι σου. Το πιο ιστορικό εξώφυλλο μετά τον θάνατο του Οδυσσέα Ελύτη ακόμα παραμένει «σταθμός» για τις εφημερίδες.

Όλα τα καλά τελειώνουν

Η πορεία της με τα χρόνια ήταν μυθική, όλο και περισσότερες καινοτόμες ιδέες και στήλες προστίθενται ανά τα χρόνια, ωστόσο πίσω από την επιτυχία ερχόταν... η μπόρα.

Η μεγαλομανία του Ανδρουλιδάκη ο οποίος «τυφλωμένος» από την εκδοτική του ευμάρεια έβλεπε τις άλλες του επιχειρηματικές δραστηριότητες να μην έχουν αντίστοιχη επιτυχία (βλ. TEMPO, κατασκευαστική εταιρία STABILTON, «Εξουσία», κλωστήρια ΜΑΚΛΩ κλπ) με αποτέλεσμα να χρεώνει τη «Sportime».

Μέσα σε λίγο διάστημα η εφημερίδα βρισκόταν χρεωμένη κατά 1,2 δισεκατομμύρια δραχμές στην Αγροτική Τράπεζα και 6,7 δισεκατομμύρια στην Πειραιώς. Σύντομα ο Ανδρουλιδάκης αποσύρθηκε από το προσκήνιο, ωστόσο η ζημιά είχε γίνει πλέον μόνιμη.

Τα νέα αφεντικά δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν την κατάσταση με τραγικό αποτέλεσμα στις 2 Απριλίου του 2008 να κυκλοφορήσει για τελευταία φορά.

Επί 14 χρόνια η «Sportime» αποτέλεσε μία πρωτοπορία από μόνη της και ακόμα σχεδόν μία δεκαετία μετά το κλείσιμό της η απουσία της είναι εμφανής. Ακόμα και σήμερα που η τεχνολογία έχει ανθίσει η «Sportime» θα έβρισκε σίγουρα τον τρόπο να καινοτομήσει.