Ας πιούμε ένα τελευταίο ποτηράκι για τον Αντρέα Πίρλο
Σήμερα τα ξημερώματα κρέμασε παπούτσια και μας βύθισε σε μελαγχολία.
Τα νεανικά χρόνια της εικονικής ποδοσφαιρικής μου γαλούχησης μέσω του Pro (σαν παιδί κι εγώ) είχαν στιγματιστεί από την ατάκα ενός φίλου, στις ατελείωτες μάχες μας ανάμεσα σε Μίλαν και Λίβερπουλ (εγώ τη δεύτερη), βγαλμένες από τους τελικούς του 2005 και του 2007.
Είχα γίνει βιωματικός «πελάτης» πια και αυτή η ατάκα βουίζει ακόμη στ' αυτιά μου, το ίδιο δυνατά όσο τότε που την ξεστόμιζε εκείνος ο «αιώνιος» αντίπαλος κολλητός μου μετά από καλοχτυπημένο φάουλ (με L1) του Αντρέα: «Πιρλίτο, αγόρι μου! Πιρλίτο»!
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr