Μαζί με το Μάτι κάηκε και η ψυχή μου
Όταν συνειδητοποιείς πως το μέρος που μεγάλωσες δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο.
Ένας χρόνος πέρασε και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ακόμα να ξεχαστούν. Ήταν 7 μ.μ. Δευτέρας όταν είδα το μήνυμα του Αλέξανδρου στο κινητό μου. Θυμάμαι ότι έκανα κίνηση χαράς να το ανοίξω, ωστόσο το τρέμουλο και η αδυναμία μου να κρατήσω το τηλέφωνο μόλις διάβασα το περιεχόμενο δύσκολα θα τα ξεχάσω. «Είδες τι έγινε στο Μάτι; Καίγονται τα πάντα».
Άνοιξα την τηλεόραση και το διαδίκτυο με την ελπίδα ότι αυτά που διάβασα ήταν στα πλαίσια της υπερβολής. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ωστόσο οι εικόνες διέψευσαν την αισιοδοξία μου. Είναι από εκείνα τα τηλεοπτικά πλάνα που δεν θέλεις να πιστέψεις πως είναι πραγματικότητα. Άνθρωποι να βρίσκονται πανικόβλητοι στην παραλία στο Κόκκινο Λιμανάκι. Άπειρες φωτογραφίες από γνωστούς και φίλους για τα σπίτι τους με φόντο την πύρινη λαίλαπα. Το χειρότερο; Αγνοούμενοι στις φλόγες. Αδυνατούσα να πιστέψω πως όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να συμβούν στο Μάτι. Έμοιαζε με εφιάλτη από τον οποίο ψάχνεις τρόπο να ξυπνήσεις.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr