Η υποστολή μιας σημαίας νααααα (με το συμπάθειο…)
Κι αν είπαμε και καμιά κουβέντα ρε Ναβάρο, νερό κι αλάτι…
Τώρα που ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο κρέμασε τα παπούτσια του, νομίζω πως ήρθε η ώρα να παραδεχθούμε μερικά πραγματάκια, τίμια και παντελονάτα: δεν υπάρχει ούτε ένας από εμάς, ούτε μισός, που να μην τον έχει βρίσει με τον πιο χυδαίο τρόπο. Είτε όταν φόραγε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, είτε της Εθνικής Ισπανίας.
Για το «ηλεκτροσόκ» που πάθαινε όχι όταν τον ακουμπούσε αντίπαλος, αλλά ακόμα και όταν τον κοίταζε κάποιος άγρια. Για το μπλαζέ υφάκι του. Για τις διαμαρτυρίες στους διαιτητές. Για το ειρωνικό του χαμόγελο. Για την ασυλία που πολύ συχνά είχε στο παρκέ και γλίτωσε δεκάδες τεχνικές ποινές.
Στο σιχαμόμετρο κοντράρει στα ίσια τον Ρούντι, ίσως για κάποιους να τον ξεπερνάει κιόλας. Για εμένα προσωπικά ήταν ένας από τους επιβάτες του ΙΧ που είδα μια μέρα στον ύπνο μου να πέφτει σε χαντάκι (Ναβάρο, Ρούντι, Μάρκ Γκασόλ και Ρούμπιο επέβαιναν στο μοιραίο αυτοκίνητο) και κάποιος θα έλεγε ότι ξύπνησα με ένα πλατύ χαμόγελο – κάτι που φυσικά διαψεύδω κατηγορηματικά.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr