Φιλί ζωής
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον ΠΑΣ. Ούτε νίκησε μόνο τον ΠΑΣ. Όσο κι αν το τρίποντο του ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητο, οι Παναθηναϊκοί είναι δεδομένο ότι το βράδυ του Σαββάτου χαίρονται περισσότερο για άλλα πράγματα.
Πρώτον, για το γενικό προσκλητήριο που πέτυχε. Πάνω από 11.000 Παναθηναϊκοί πήγαν στη Λεωφόρο και μετέτρεψαν ένα ματς με τον ΠΑΣ σε… ντέρμπι, σε ότι αφορά στην ατμόσφαιρα. Αν ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, στο επόμενο ματς είναι σίγουρο ότι στις εξέδρες θα είναι πολύς περισσότερος κόσμος. Το τριφύλλι άλλωστε είναι στην αρχή του πολέμου και έχει να δώσει ακόμη πολλές μάχες…
Δεύτερον, για την αντίδραση των παικτών στη θέα αυτού του γηπέδου. Οι πράσινοι μπήκαν με φόρα στο παιχνίδι και χρειάστηκαν μόλις 12’ για να προηγηθούν με 2-0 και να καθαρίσουν την μπουγάδα. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν δεν είχε γίνει το 2-0 τόσο γρήγορα, απέναντι σε αυτόν τον καλοδουλεμένο ΠΑΣ… Όπως φυσικά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι οι πράσινοι θα είχαν καθαρίσει το ματσάκι αν δεν ήταν τόσος και κυρίως αυτός ο κόσμος στο γήπεδο.
Σε γενικές γραμμές ο Μαρίνος Ουζουνίδης είδε τους παίκτες του να παίρνουν τους υπερπολύτιμους βαθμούς, χωρίς να παίζουν (και πάλι) καλή μπάλα. Στον Παναθηναϊκό ωστόσο είναι πολυτέλεια να μιλάμε για το ευ ζην όταν δεν έχει εξασφαλίζει ακόμη το προς το ζην. Οι 11.000 που πήγαν Λεωφόρο έδωσαν το φιλί της ζωής… Κι έδειξαν πόσο μεγάλος είναι αυτός ο σύλλογος. Γιατί όσους τίτλους κι αν πάρεις, μεγάλο σε κάνει ο κόσμος σου. Κι από κόσμο Δόξα Σοι ο Θεός, ο Παναθηναϊκός έχει πολύ…
Όσο κι ο ανήφορος που έχει ακόμη μπροστά του. Το καλό είναι ότι δεν τον ανεβαίνει μόνος του… Το κακό πως πολλές φορές ο ρομαντισμός και η δύναμη των πολλών, μπορεί να νικηθεί από τον κυνισμό και από την ψυχρότητα των αριθμών. Ίδωμεν…