Το μπάσκετ είναι… ΑΝΤΡΙΚΟ άθλημα και ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίξει ξύλο!
Όποιος περίμενε ότι ο Παναθηναϊκός Superfoods, Οκτώβρη μήνα, θα κένταγε στην επίθεση με τόσους νέους παίκτες και τον τόσο υψηλό ανταγωνισμό στην Ευρωλίγκα, διεκδικεί επάξια βραβείο ασχετοσύνης, υπεραισιοδοξίας ή αφέλειας.
Είναι αδύνατον, μια ομάδα να έχει αυτοματισμούς ή έστω να αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις επιθετικές αρετές των παικτών της, τόσο νωρίς… Όπως είναι… αδύνατον επίσης, οι παίκτες του Παναθηναϊκού να μπαίνουν σε Βαρκελώνη και Μόσχα, τόσο χαλαροί! Για την ακρίβεια δεν είναι αδύνατον, είναι ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ.
Το μπάσκετ (και συγγνώμη για τις γυναίκες που παίζουν) είναι αντρικό άθλημα. Και ο Παναθηναϊκός, ειδικά τώρα που δεν μπορεί να πάρει ακόμη τα ματς από την επίθεση του, πρέπει να μπαίνει στο γήπεδο-ειδικά σε αυτά τα γήπεδα- με το μαχαίρι στα δόντια, αποφασισμένος να παίξει ΞΥΛΟ.
Στη Βαρκελώνη, πριν καλά-καλά καταλάβουν ότι ξεκίνησε το ματς, οι πράσινοι δέχτηκαν 24 πόντους στο δεκάλεπτο και στη Μόσχα 27… Για να διεκδικήσεις ότι διεκδικείται σε τέτοια ματς, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να δώσεις στον αντίπαλο να καταλάβει ότι θα βάζει καλάθι με αίμα. Και κόντρα στην Μπαρτσελόνα και την ΤΣΣΚΑ, οι πράσινοι όχι μόνο έχαναν τον προσωπικό τους αντίπαλο αλλά στις περιστροφές έχαναν τα αβγά και τα πασχάλια…
Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τα άθλια ποσοστά στις βολές (έλλειψη συγκέντρωσης) αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Πασκουάλ είναι να βάλει στην πρίζα τους παίκτες του. Να τους πείσει να μπαίνουν στη μάχη και με το μυαλό και με το σώμα. Όταν τα καταφέρει, ακόμη κι αν οι διαιτητές είναι όπως το βράδυ της Τετάρτης στη Μόσχα, ο Παναθηναϊκός θα παίρνει αυτό που πραγματικά αξίζει… Ή αν μη τι άλλο δεν θα αδικεί τον εαυτό του…