Κώστας Μίσσας: Ένα Τίποτα με μπόλικο Καθόλου
Ποιος ρεζιλεύτηκε περισσότερο; Οι Νεάνιδες του ΠΑΟ που έχασαν 102-29 ή ο «προπονητής των επιτυχιών» που τις κέρδισε;
Άρθρο του Κώστα Βαϊμάκη
Είσαι ο Κώστας Μίσσας. Που σε πλάσαραν το καλοκαίρι ως «καλό στρατιώτη της Εθνικής», επειδή ανέλαβες την Εθνική Αντρών σε μια περίοδο ομολογουμένως μυστήρια, λίγο πριν το Ευρωμπάσκετ. Βέβαια σε ανακοίνωσαν αφού παρουσίασαν τη νέα φανέλα και με την ατάκα «παίκτες έχουμε, τι να τον κάνουμε τον προπονητή;» Φυσικά, αφού είπαν «όχι» περίπου όσοι προπονητές μιλάνε ελληνικά (Ιτούδης, Πρίφτης, Μπαρτζώκας σίγουρα, ίσως και άλλοι που δεν μάθαμε ποτέ) κατέληξαν σε σένα. Και για να τα λέμε όλα, είναι κάπως αναξιοπρεπές και υποτιμητικό να είσαι η τελευταία επιλογή των τελευταίων επιλογών, η τελευταία τρύπα του ζουρνά, η τελευταία στροφή της Κινέτας, να το ξέρεις και παρόλα αυτά να λες «ναι».
Βέβαια δεν χρειάστηκε να αφήσεις και καμιά σημαντική δουλειά για να αναλάβεις την Εθνική, πολύ απλά διότι είσαι ο Κώστας Μίσσας. Δηλαδή δεν ήσουν στον πάγκο μιας ομάδας του εξωτερικού. Ή έστω της Α1. Γενικά η καριέρα σου, αν και «καλός στρατιώτης», δεν έχει και πολλά «παράσημα». Πέραμα, Πανιώνιος, Περιστέρι, Εθνική Κύπρου, Παπάγος, Απόλλων Πάτρας, Δάφνη, ΚΑΟΔ, Χαλκίδα. Κάπου ανάμεσα Εθνική Νέων – Ανδρών, Εθνική Γυναικών και Γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού. Κοινώς, έχεις να προπονήσεις αντρική ομάδα από τότε που οι μπασκετμπολίστες λέγονταν «καλαθοσφαιρισταί» και φορούσαν ελβιέλες.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr