Ρονάλντο δέρνουμε;
Μέχρι πρότινος οι ποδοσφαιρόφιλοι πλακωνόντουσαν με αφορμή το «δίλλημα»: Πελέ ή Μαραντόνα; Κάποιοι πλακώνονται ακόμα. Κι μιλάμε απλά για δύο σπουδαίους ποδοσφαιριστές
Κι ας μας έχουν χαρίσει και οι δύο απίστευτες φάσεις. Κι ας μην έπαιξαν καν μαζί την ίδια εποχή, για να πεις ότι υπήρχε η όποια αντιπαλότητα… Τώρα το δίλλημα, η αφορμή για καβγά είναι: Μέσι ή Ρονάλντο; Και κάθε φορά που ένας από τους δυο κάνει κάτι «μαγικό», «θεϊκό» όπως η ΓΚΟΛΑΡΑ που έβαλε χθες ο Κριστιάνο, αντί να φουντώνει ο θαυμασμός και η ευγνωμοσύνη για όσα βλέπουμε, φουντώνει ο καβγάς. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, που στο φινάλε, η διχόνοια είναι μέσα στο αίμα μας, αλλά παντού. Ουδείς μπαίνει σε διαδικασία να σκεφτεί ΠΟΣΟ τυχεροί είμαστε που βλέπουμε αυτούς τους δύο τύπους, που έχει «χαϊδέψει» ο καλός θεούλης, να παίζουν ταυτόχρονα…
Να τίθενται αντιμέτωποι, πολλές φορές και να μην ξέρεις που, ποιον και τι να πρωτοκοιτάξεις… Αλλά όχι! Ακόμη και εδώ πάνε να μας επιβάλλουν να τσακωθούμε… «Ποιος Ρονάλντο ρε; Ο ατομιστής!» «Ποιος Μέσι ρε; Που δεν έχει κάνει τίποτα με την Αργεντινή!»… Μιλάμε για βλακεία απύθμενη και ανίκητη. Για βλακεία επιπέδου Champions League! Και βάλε… Δεν μας φτάνει ο τσαμπουκάς για τις ομάδες, τώρα θα μαλώνουμε για Ρονάλντο ή Μέσι… Και Ρονάλντο και Μέσι. Και Ιμπραήμοβιτς. Και Μπουφόν. Και Λεβαντόφσκι. Και Νεϊμάρ. Και και και και… Όποιος προσφέρει τέτοιες στιγμές είναι ευλογημένος. Μαζί του και εμείς… Που τους βλέπουμε όλους αυτούς ταυτόχρονα! Σοβαροί να είμαστε…
Υγ. Όποιος πίστεψε ότι μπορεί να ποδοσφαιροποιήσει το μπάσκετ, άλλαξε πλευρό. Από όλες τις απόψεις.