Νιώθει, ξέρει, μπορεί!
Για τον Παναθηναϊκό η Λεωφόρος αποτελεί μήτρα συναισθημάτων.
Κι αυτό που έγινε το απόγευμα της Δευτέρας στο σπίτι του τριφυλλιού, θα το εκτιμήσει καλύτερα από τον καθένα ο ιστορικός του μέλλοντος. Μαζί και οι επόμενες γενιές Παναθηναϊκών. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες, με μπροστάρη έναν άνθρωπο που νιώθει καλά τι σημαίνει ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, το τριφύλλι έγινε στην πράξη «ενιαίο και αδιαίρετο». Και αυτός ο άνθρωπος λέγεται Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
Η αρχή έγινε στο τουρνουά στη μνήμη του Παύλου και εν συνεχεία στον κοινό αγιασμό της ΚΑΕ Παναθηναϊκός και του Ερασιτέχνη. O Δημήτρης πήρε τα κομμάτια του τριφυλλιού και τα ένωσε, προκαλώντας για πρώτη φορά έπειτα από καιρό ευφορία στους Παναθηναϊκούς ανά τον κόσμο.
Όλους αυτούς που μεγάλωσαν με το σύνθημα του Παύλου αλλά δεν ευτύχησαν ποτέ να το δουν στην πράξη… Όλους αυτούς που βλέποντας την ποδοσφαιρική ομάδα πλάι στο μπάσκετ και στα τμήματα του Ερασιτέχνη, την περασμένη Πέμπτη αλλά και τον Τσάβι και τους παίκτες του, δίπλα στους μεγάλους και μικρούς αθλητές ης Μάνας του Λόχου το απόγευμα της Δευτέρας στη Λεωφόρο, ονειρεύτηκαν καλύτερες μέρες…
Και ξέρουν, έχουν καταλάβει, είναι σίγουροι πως ο άνθρωπος που αποφάσισε να βγει μπροστά και μετά το μπάσκετ να ηγηθεί, να πάρει στις πλάτες του και τον Ερασιτέχνη, είναι εκείνος που θα κάνει αυτά τα όνειρα πραγματικότητα… Όσο μεγάλα, όσο παράτολμα, όσο… όνειρα κι αν φαίνονται αυτή τη στιγμή!
Όταν νιώθεις, ξέρεις, μπορείς ο χρόνος δουλεύει υπέρ σου. Και ο Δημήτρης και νιώθει και ξέρει και μπορεί… Με αποδείξεις. Με πράξεις. Όχι στα λόγια…
Κάτι για το τέλος. Η εικόνα των μικρών αθλητών με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο είχε ένα κοινό στοιχείο. Το ξεχώριζες στα βλέμματα τους. Είχαν τον ίδιο ενθουσιασμό για τον Παναθηναϊκό. Για το τριφύλλι. Κι όταν κάτι το αγαπάς σαν μικρό παιδί, τότε δεν υπάρχει αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ. Αποδεδειγμένα. Μην λέμε τα ίδια.