Τα σημερινά άρθρα για τον μπασκετικό Ολυμπιακό είναι για… Πούλιτζερ!

Κι από εκεί που είχε ξεκινήσει με γκάζια και δυο διπλά σε Μόσχα και Βιτόρια, τώρα με αρνητικό πρόσημο (3-4) στην αναλογία Νίκες-Ήττες, σαφή, σαφέστατα «δομικά» (όπως λέει καλός συνάδελφος και φίλος, Κώστας Βαϊμάκης) προβλήματα και τον Μπλατ να μην βάζει στο παρκέ σε ένα ματς του πόντου τον Βασίλη Σπανούλη στα τελευταία 4’, όλοι αυτοί που παρουσίαζαν τους Πειραιώτες κάτι μεταξύ Pistons και Cavs, αρχίζουν και νιώθουν κάπως…

Κι επειδή, ως γνωστόν, ο… δημοσιογράφος δεν κάνει ποτέ λάθος, ξέρει τα πάντα και είναι γενικά «γάτος», αυτά που γράφονται σήμερα στο διαδίκτυο και τον Τύπο, από τους σχολιαστές των αγώνων του Ολυμπιακού είναι για Πούλιτζερ.
Ο «μέγας» (πριν) Ντέιβιντ Μπλατ δεν είναι και τόσο «μέγας» (μετά) τελικά αφού και τα τάιμ άουτ τα παίρνει «άκυρα» και τον Σπανούλη δεν βάζει στο τέλος και τον Μάντζαρη τον αδικεί και τον Λεντέι τον βάζει στο «4» με αποτέλεσμα να είναι δεύτερο πεντάρι ο Μπόγρης, που διακρίνεται μόνο για το… μουστάκι του. Όλα αυτά γράφονται κατά κόρον. Δεν τα λέμε εμείς.

Α… Κάποιοι αναφέρουν και δειλά-δειλά τη λέξη «διαιτησία», πράγμα σπάνιο για παιχνίδια του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα. Άρα αυτό γίνεται είτε από συνήθεια (βλ. κλάμα στην Ελλάδα) είτε για «ξεκάρφωμα», αφού πια ο κόσμος … μίκρυνε επικίνδυνα και όλα μαθαίνονται. Τώρα θα μου πεις, Παναθηναϊκός έρχεται την Κυριακή, οπότε με τη μία ήττα μετά την άλλη, κάπως θα πρέπει να αλλάξεις την ατζέντα. Έλα όμως που δεν αλλάζει… Γιατί πια τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Και ακόμη και οι πιο φανατικοί, βλέπουν, ξέρουν, αντιλαμβάνονται ότι με πατάτες δεν κάνεις κοκκινιστό μοσχαράκι. Άντε να τις κάνεις γιαχνί… Επειδή είμαι ωστόσο συλλέκτης, έχω κρατήσει τα σημερινά άρθρα. Τα περισσότερα. Και ελπίζω να μην περιμένω πολύ ακόμη, έναν παλιό, καλό φίλο να γράψει… Ναι, ναι, αυτόν που με λογικές ποντικού και λάσπη στον ανεμιστήρα θεωρεί ότι έγινε δημοσιογράφος. Δεν έγινε. Και θα αποδειχτεί… Στην πράξη.

Υγ. Ο Σλούκας ξέρει τι είναι καλύτερο για το μέλλον του.