Το ξύλο βγήκε απ’τον Παράδεισο!
Στις 11 Οκτωβρίου, λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης με τη Μακάμπι για την πρεμιέρα της Ευρωλίγκα και παρά τη νίκη (89-84) του Παναθηναϊκού, γράφαμε ότι οι πράσινοι πρέπει να παίξουν ξύλο. Μπασκετικό.
Αυτό που έκαναν κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Αυτό που πρέπει να κάνουν και στη Βιτόρια. Αυτό που πρέπει να κάνουν σε όλα τα παιχνίδια από εδώ και πέρα.
Γιατί όσο και αν η επίθεση είναι αυτή που ξεσηκώνει τον κόσμο, η άμυνα είναι το όχημα που θα σε πάει με ασφάλεια στον προορισμό σου. Χωρίς να… τζογάρεις δηλαδή σε κάθε ματς, στο αν θα μπουν ή δεν θα μπουν τα σουτ κλπ.
Ο Παναθηναϊκός υποχρέωσε μια ομάδα που σκοράρει κατά μέσο όρο 80 και κάτι πόντους να φτάσει οριακά στους 70. Και όταν κατεβάζεις τον αντίπαλο δέκα πόντους κάτω από αυτούς που πετυχαίνει σε κάθε ματς, προφανώς και αυξάνεις τις πιθανότητες σου για νίκη. Ταυτόχρονα τονώνεις και την αυτοπεποίθηση σου, καθώς φάση με τη φάση, κατοχή με κατοχή, παιχνίδι με παιχνίδι, οι παίκτες νιώθουν ότι μπορούν να σταματήσουν τον αντίπαλο. Οποιονδήποτε αντίπαλο. Κι αυτό είναι όχι απλά σημαντικό για την πορεία μιας ομάδας αλλά κάτι παραπάνω. Με δυο λόγια. Ότι χάνει ο Παναθηναϊκός από το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει βρει τους απαιτούμενους αυτοματισμούς στην επίθεση, που ψάχνει και ψάχνεται, πρέπει να το κερδίσει από την άμυνα…
Αν το 80άρι της Μπασκόνια (όπως της Μπαρτσελόνα) γίνει 70άρι, το τριφύλλι θα έχει πολλές πιθανότητες να φύγει με το «διπλό» από το γήπεδο που θα γίνει το φετινό FINAL 4. Aν παρασυρθεί από το ρυθμό των Βάσκων ή αν οι συνθήκες δεν του επιτρέψουν να παίξει την ίδια άμυνα, θα πρέπει να μπουν όλα στην επίθεση, σε ένα γήπεδο που αν κατηφορίσει δύσκολα ισιώνει.
Υγ. Επίσης στις 11 του Οκτώβρη, γράφαμε για το παλικάρι που λέγεται Ντίνος Μήτογλου… Και θαρρώ πως με εμφανίσεις όπως (και) κόντρα στην Μπαρτσελόνα μας δικαιώνει. Κυρίως όμως δικαιώνει τον εαυτό του για τη δουλειά που έριξε το καλοκαίρι. Μην σταματάς!