Χατζηγιοβάνη αλάνι- Χατζηγιοβάνη τσογλάνι, ένα… πέναλτι δρόμος!
Αρχικά να πω ότι… αντιπαθώ απόλυτα τον Τάσο Χατζηγιοβάνη. Γιατί το 1997 που γεννήθηκε, εγώ μέτραγα ήδη 4 χρόνια στη δουλειά! Ακούς εκεί… Γεννημένος το 1997…
Πάμε παρακάτω. Ο Τάσος, λοιπόν, αυτό το παιδί, έχει σαρώσει από χθες το βράδυ στα social media. Και να «Ο αρτίστας» και να «ο παικταράς» και να «ο καρυδάτος» και να «ο μάγος» και να το ένα και να το άλλο… Βλέπεις όταν στις καθυστερήσεις και με την ομάδα σου να είναι πίσω στο σκορ σε ένα εκτός έδρας ντέρμπι, εσύ στήνεις τη μπάλα στη βούλα του πέναλτι και… γλεντάς τον αντίπαλο τερματοφύλακα με εκτέλεση αλά Πανένκα, σε μια κοινωνία που διψάει για είδωλα, η αποθέωση πέφτει σύννεφο! Και όταν αυτή την εκτέλεση την επιχειρείς στα 21 σου χρόνια, φορώντας τη φανέλα του Παναθηναϊκού, το σταρ σύστεμ δεν σε υποδέχεται απλά καλά αλλά ανοίγει την αγκαλιά του… Πόσο μάλλον δε στην Ελλάδα που το «ω ρε μεγάλε» με το «ω τον μαλάκα» απέχει ένα… γκολ. Αυτό που πέτυχε ο Τάσος.
Αν δεν το έβαζε θα έβλεπε την άλλη όψη του νομίσματος. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Γιατί… στις καθυστερήσεις και με την ομάδα σου να είναι πίσω στο σκορ σε ένα εκτός έδρας ντέρμπι, εσύ στήνεις τη μπάλα στη βούλα του πέναλτι και… γλεντάς τον αντίπαλο τερματοφύλακα με εκτέλεση αλά Πανένκα αλλά τελικά σε γλεντάει αυτός. Και μαζί σε γλεντάνε και όλοι αυτοί που από χθες σε αποθεώνουν. Και το «καρυδάτος» γίνεται «τσογλάνι», «υπερφίαλος», «καβαλοκαλάμης» κλπ. Κι ας προσπάθησες να κάνεις αυτό που θα έμενε στο χρόνο. Να φτιάξεις μια ανάμνηση παντοτινή για αυτούς που έβλεπαν το ματς. Αυτούς που θα λένε μετά από χρόνια «ρε τον θυμάσαι τον πιτσιρίκο του Παναθηναϊκού τότε στο Χαριλάου που είχε βαρέσει έτσι το πέναλτι;»… Να κάνεις βρε αδερφέ μία ενέργεια από αυτές που είναι ο λόγος για να βλέπεις ποδόσφαιρο. Εκτός και αν υπάρχει κάποιος που πάει στο γήπεδο για να δει το τάκλιν του… Αμανατίδη. Σοβαροί να είμαστε.
Ο αθλητισμός υπάρχει για να βλέπεις κάτι τύπους σαν τον Χατζηγιοβάννη να χτυπάνε τα πέναλτι έτσι, κάτι τύπους σαν τον Παππά να τη βάζουν χωρίς να βλέπουν στο καλάθι και κάτι τύπους όπως παλιότερα ο Χατζηπαναγής/Μπεστ/Γκάλης/Τζόρνταν/Μαραντόνα κ.ά. να κάνουν πράγματα που δεν τολμάνε οι υπόλοιποι… Πολύ περισσότερο πριν γίνουν μεγάλοι και τρανοί, όταν ακόμη και η αστοχία τους θα… δικαιολογηθεί. Δεν ξέρω αν ο Τάσος, πριν πάρει την απόφαση να εκτελέσει έτσι το πέναλτι, είχε στο μυαλό του πως αν το έχανε θα είχαν στηθεί ήδη κρεμάλες. Αν το είχε και το έκανε είναι δυο φορές μάγκας. Αν απλά έχει άγνοια κινδύνου να συνεχίσει έτσι… Κι είναι το «Χατζηγιοβάνη αλάνι» από το «Χατηγιοβάνη τσογλάνι» ένα… πέναλτι δρόμος.