Οι «δεν είδα τίποτα, δεν άκουσα τίποτα» της Τετάρτης, έγιναν «τα ξέρω όλα» την Παρασκευή…

Ξεκινώ από το δεύτερο. Ναι, δεν περίμενα ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι τόσο κακός στο δεύτερο παιχνίδι με τη Ρεάλ. Ήλπιζα, για την ακρίβεια, ότι θα έβρισκε τρόπο να τρέξει και να βρει εύκολα καλάθια γιατί ήξερα ότι αν το παιχνίδι πάει στο «5 εναντίον 5» θα ζόριζε το πράγμα. Γιατί, δυστυχώς, το στιλ μπάσκετ που πρέσβευε ο Τσάβι Πασκουάλ, δεν βασιζόταν στο σετ παιχνίδι και επειδή το να σετάρεις το παιχνίδι σου, θέλει χρόνο και συνεχή εκπαίδευση, ο κόουτς Πιτίνο δεν προλαβαίνει να αλλάξει και την σκέψη και την πράξη σε τόσο λίγο χρόνο.

Γι’αυτό και ποντάρει στην άμυνα (που πήγε καλά και στα δύο ματς) και στο τρέξιμο στην επίθεση. Με τον Νικ Καλάθη όμως να είναι σε κακή μέρα και τη Ρεάλ να έχει καλές επιστροφές, οι επιλογές (ειδικά εκτός έδρας όπου ψάχνεις μόνο στον… εαυτό σου να βρεις ενθουσιασμό για να αλλάξεις τη ροή του ματς) έγιναν λιγότερες. Και μοιραία οδηγηθήκαμε σε αυτό το αποτέλεσμα… Με δεδομένα την καλή άμυνα, την… επίδραση του ΟΑΚΑ στο παιχνίδι και το ότι ο Νικ θα είναι καλύτερος για 1000+1 λόγους, οι πιθανότητες του Παναθηναϊκού να κάνει το 1-2 τη Μ. Τρίτη είναι πολλές. Επίσης η αντίδραση της ομάδας όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, δίνει ελπίδες… Και στο φινάλε, ο φετινός Παναθηναϊκός κάνει τη μία υπέρβαση μετά την άλλη, οπότε γιατί να απογοητευτούμε; Ας απογοητευτούν άλλοι που βλέπουν τα πλέι οφ από την τηλεόραση (αν δεν τους έχουν κόψει τη NOVA) και πηγαίνουν στα κρυφά στον Βασιλειάδη για να κλαφτούν…

Πάμε τώρα παρακάτω, στα… αναμενόμενα. Οι «απόψεις» που έχουν γραφτεί/ειπωθεί από το τέλος του δεύτερου ματς με τη Ρεάλ μέχρι τώρα, πέρα από το ότι είναι… πολλαπλάσιες από αυτές μετά το πρώτο ματς. Οι «δεν είδα τίποτα, δεν άκουσα τίποτα» της Τετάρτης, όταν ο Παναθηναϊκός έχασε το ματς και την ευκαιρία να κάνει το break, από τους διαιτητές, ξαφνικά απέκτησαν όχι άποψη αλλά… αποψάρα για τον Παναθηναϊκό που… έχασε με κάτω τα χέρια από τη Ρεάλ, τον Καλάθη που δεν είναι ηγέτης, τον Πιτίνο που ξέχασε τον Αντετοκούμπο, τη διαιτησία που ήταν άριστη κλπ. Είναι οι ίδιοι που αν αποκλειστεί το τριφύλλι θα γράψουν για το ρόστερ, το μπάτζετ και το όριο ταχύτητας στην Αττική Οδό! Είναι αυτοί που όπως έχουμε γράψει 1000 φορές, από το 2012 και μετά εύχονται και προσεύχονται να διαλυθεί ο Παναθηναϊκός.

Το κακό για αυτούς είναι ότι και η ομάδα αλλά και ο κόσμος της, τους ξέρουν πια πολύ καλά και τους έχουν γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Το ακόμη χειρότερο ότι ο Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, προσωπικά, θα τους χαλάνε τα όνειρα για πολύ καιρό ακόμη. Αυτά.

ΥΓ. Κάθαρση και εξυγίανση με… κλειστές τις πόρτες;
Υγ2. Δείτε ποιοι/ς έχει και παίζει εσχάτως τα «θέματα» του Ολυμπιακού και θα καταλάβετε πολλά…
Υγ3. Το ότι ακόμη και ο Πουκλ χθες ήταν ακριβοδίκαιος, δεν αλλάζει το έγκλημα του πρώτου ματς…