ΑΡΔάκια…

Η γενίκευση είναι η μεγαλύτερη μορφή φασισμου. Και αυτό το «τσουβάλιασμα» που επιχειρείται τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό μπάσκετ, είτε συνειδητά, είτε από αφέλεια, από τους λεγόμενους… opinion makers κατά κόσμο «αντικειμενικούς», πολλές φορές ξεπερνάει τα όρια της προπαγάνδας.

Μιας αλητείας που ολοένα και περισσότερο, νιώθω ότι εξυπηρετεί τον σκοπό των αφεντικών του Ολυμπιακού, ώστε να αποφύγουν τις ευθύνες τους, όχι μόνο για όσα έχουν προκαλέσει στην ομάδα τους και στο μπάσκετ αλλά και για όσα πιθανόν να συμβούν στο εγγύς μέλλον, αν δεν κάνουν κωλοτούμπα.

Από την Τετάρτη το απόγευμα, σαν να έχει δοθεί γραμμή να μοιράσουμε τις ευθύνες ώστε ο κόσμος να χάσει την μπάλα… «Φταίνε όλοι» λένε με μια φωνή, κατά σύμπτωση οι αντικειμενικοί και οι ολυμπιακογράφοι… Φταίνε όλοι, λοιπόν…

Φταίνε όλοι που ο Ολυμπιακός έφυγε από το γήπεδο στο ημίχρονο του ημιτελικού.
Φταίνε όλοι που ο Ολυμπιακός στοχοποίησε τους τρεις διαιτητές εκείνου του ματς και ζητούσε παρανόμως την εξαίρεση τους.
Φταίνε όλοι που- αποδεδειγμένα πλέον- οπαδοί του Ολυμπιακού έκαναν ντου στο σπίτι του Αναστόπουλου.
Φταίνε όλοι που ΚΑΕ Ολυμπιακός και χουλιγκάνοι έγιναν… ένα στο ματς με τον Προμηθέα, γιορτάζοντας το κώλυμα ενός τρομοκρατημένου ανθρώπου.
Φταίνε όλοι που ενώπιον του Βασιλειάδη, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού μετέφεραν το… πεζοδρόμιο στο γραφείο του Υπουργού.
Φταίνε όλοι που ο Ολυμπιακός με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί να μην τελειώσει το πρωτάθλημα. Φταίνε όλοι για τη φραστική επίθεση του Αγγελόπουλου στον Μάνο Παπαδόπουλο, στο… φευγιό από τον ΕΣΑΚΕ.
Φταίνε όλοι που ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια δυναμιτίζει με συνέπεια και συνέχεια την ατμόσφαιρα πριν τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό…
Φταίνε όλοι, γενικά και αόριστα… Γιατί έτσι μας αρέσει. Ή μας βολεύει.

Με τη διαφορά αγαπητοί μου, ότι αυτή η γενίκευση βολεύει τώρα, όλους εκείνους που προσπαθούν αν όχι να βγάλουν λάδι, σίγουρα όμως να θολώσουν τα νερά για χατίρι των Αγγελόπουλων, είναι όμως αυτό που όχι απλά πληγώνει αλλά… σκοτώνει τη δουλειά μας. Γιατί αγαπητοί μου, η ίδια αυτή γενίκευση, αυτός ο ίδιος φασιστικός τρόπος, είναι που μετατρέπει τον κάθε δημοσιογράφο σε αλήτη και ρουφιάνο, όπως φωνάζουν και γράφουν στα social media κι όχι μόνο, οι θερμοκέφαλοι ακολουθώντας ακριβώς την ίδια τακτική. Του τσουβαλιάσματος. Τι; Όχι;

Ας είμαστε, λοιπόν, λίγο πιο προσεκτικοί…Αν όχι πιο ειλικρινείς. Γιατί εν τέλει, αυτό είναι το ζήτημα. Η ειλικρίνεια. Ο κόσμος άλλωστε δεν τρώει πια κουτόχορτο. Και δεν μας έχει ανάγκη για να διαμορφώσει άποψη όταν πρόκειται για κάτι τόσο ξεκάθαρο. Κάτι που κάνει μπαμ, σαν τη μολότοφ που (ευτυχώς δεν έσκασε) έριξαν στο σπίτι του Αναστόπουλου οι οπαδοί της… Λίβερπουλ. Άσε που όταν ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ, έχει βάλει στη γωνία τον πραγματικά υπεύθυνο, όσο και να προσπαθήσεις εσύ κι εγώ να κάνουμε το άσπρο-μαύρο, το πολύ-πολύ να σταθούμε δίπλα στα αφεντικά του Ολυμπιακού, με το ένα πόδι όρθιο, μέχρι να τελειώσει η τιμωρία.