Η ποιότητα του Γκεστράνιους…
Χωρίς δύο πέναλτι όλοι παικταράδες γίνονται και η… εκκωφαντική σιωπή που αποτελεί ντροπή!
Θα πει κανείς 23-24 χρόνια τα ζείτε, ακόμη σας πειράζουν; Έλα που μας πειράζουν. Έλα που ενοχλούν. Έλα που συνεχίζουν να αηδιάζουν και να δημιουργούν τη σιχαμένη αίσθηση που έχουμε και θα έχουμε για καιρό… Ο Παναθηναϊκός για ακόμη μια φορά έχασε απέναντι στον ΟΣΦΠ με τον τρόπο που όλοι είδατε. Δύο πέναλτι που δε δόθηκαν στο «τριφύλλι», κάποια στιγμή ήρθε ένα γκολ του Ελ Αραμπί, κρίθηκε το ματς. Η ζωή συνεχίζεται θα πουν όλοι, έτσι κι αλλιώς ο Παναθηναϊκός είναι… τοσοδούλης σε επίπεδο δυναμικής και πυγμής, οπότε η φωνή του όχι απλά δε θα ακουστεί, αλλά δε βγαίνει καν.
Το θέμα τώρα είναι πως τους… χαλάει το γλυκό (όσων γράφουν και λένε πως… κόπηκε το καρπούζι στη μέση) επειδή ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος. Ο Ολυμπιακός έκανε μία καλή ευκαιρία από επιθετικό φάουλ του Μπενζιά πάνω στον Κουρμπέλη κι αυτό (τετ α τετ Χριστοδουλόπουλου). Άτυχοι οι «πράσινοι»; Ανίκανοι να σκοράρουν; Πείτε το όπως θέλετε. Η ουσία δεν αλλάζει. Μέσα στο Φάληρο το «τριφύλλι» έπαιξε ποδόσφαιρο, δεν πήγε να «κλέψει» αποτέλεσμα, ήταν σαφώς ανώτερη η ομάδα του Δώνη. Άρα δεν μπορεί να περάσει και η δικαιολογία περί εμφάνισης! Ωμά, στεγνά, ξεκάθαρα, σου «έκλεψαν» τη νίκη. Ένας τύπος που ήρθε απ’ το Ροβανιέμι, ο οποίος προφανώς και δεν ήταν… αντι-Παναθηναϊκός από μικρός.
Διαβάστε όλο το άρθρο του Λευτέρη Μπακολιά στο Leoforos.gr