Δεν είναι πια Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός… Είναι πώς θες να ζεις!
Η χθεσινή μέρα, λάθος ΚΑΙ η χθεσινή μέρα ήταν διδακτική. Πολύ. Γιατί μας δίδαξε τη μία και την άλλη πλευρά της ζωής. Η μία είναι του ανθρώπου που είναι στο τιμόνι «Κολοσσών» ξυπνάει το πρωί και πηγαίνει στις δουλειές του. Μέχρι το βράδυ. Η άλλη είναι δύο τύπων που χασομεράνε κι επειδή δεν έχουν τι να κάνουν, που μάλλον βαριούνται που ζουν, παίρνουν κάνα δυο φωτογράφους και τρέχουν στην Ευελπίδων.
Η μία πλευρά είναι του ανθρώπου που σέβεται την ομάδα και την Ιστορία της και κάνει τα πάντα να την κρατήσει ψηλά. Η άλλη αυτών που για να καλύψουν τις αδυναμίες τους γράφουν και την ομάδα και την Ιστορία της στα παλιά τους τα παπούτσια, τη στέλνουν να παίζει με τα χωριά, γράφουν χρέη στο χιόνι και παλεύουν να βρουν… επιτυχίες στις δικαστικές αίθουσες. Α… Και στο online σκάκι!
Η μία πλευρά είναι του ανθρώπου που βάζει την οικογένεια, το Τίμα τον πατέρα σου πάνω από όλους και απ’ όλα και τον τιμά με κάθε τρόπο και κόστος.
Η άλλη αυτή που πας τον πας στα δικαστήρια για να του πάρεις όσα δημιούργησε εκείνος, που προσπαθείς να τον βγάλεις ανίκανο… Τον πατέρα σου.
Η μία είναι ενός άντρα που στα λάθη του ζητάει συγγνώμη, αντρίκεια και ξεκάθαρα, που παραδέχεται ακόμη και τις ήττες του, όσο οδυνηρές και αν είναι. Η άλλη αυτή που δεν ζητάει συγγνώμη ποτέ, που πάντα στις ήττες θα φταίει κάποιος άλλος. Πάντα φταίει κάποιος άλλος… Ποτέ αυτοί.
Στο τέλος λοιπόν της ημέρας, θαρρώ πως το θέμα δεν είναι πια, αν είσαι Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ… Δεν είναι ποιος πήρε το ντέρμπι, ένα ματς, έναν τίτλο. Είναι πως θες να ζεις… Και για όποιον δεν είναι αυτονόητο, θαρρώ πως έχει πρόβλημα. Με όλο τον σεβασμό. Γι’ αυτό και ο αγωνιστικός υποβιβασμός είναι πταίσμα… Πταίσμα μπροστά σε αυτό που συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται, από την στιγμή που κάποιοι έχουν βρει το νόημα της ζωής τους στη ζωή του αντιπάλου τους…
Άσχετο… Όταν έχεις πανηγυρίσει την αποβολή, δεν θα πανηγυρίσεις την… αναβολή; Πόσο μάλλον δε όταν η αποβολή είναι… αποβολή σου από το πρωτάθλημα! Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων…
Υγ. Επειδή κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν στη θέση τους, αυτό που θα εκδικαζόταν χθες στην Ευελπίδων, είναι όχι απλά άσχετο με όσα παρουσίασαν τα «παπαγαλάκια» αλλά πολύ περισσότερο μια υπόθεση που η δικαίωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Γιατί πολύ απλά είναι άλλο άκουσα, μου είπανε, του είπανε, σου είπα και άλλο συνέβη και αποδεικνύεται. Οπότε μάλλον γι’ αυτό πανηγύρισαν την αναβολή… Θα έχαναν, ξανά.