Απόδειξη ανοησίας και ανευθυνότητας ότι συζητάμε ακόμη για τα… φετινά πρωταθλήματα!
Την ώρα που η Ελλάδα από αποδιοπομπαίος τράγος της Ευρώπης, εξελίσσεται σε παράδειγμα προς μίμηση, την ώρα που ξαναβάζουμε τα γυαλιά σε όλους τους… προηγμένους Eυρωπαίους, ο αθλητισμός μοιάζει σαν να θέλει να μας… κρατήσει πίσω.
Όχι ολόκληρος. Να είμαστε δίκαιοι. Αλλά μέρος αυτού αποδεικνύει διαρκώς ότι η ανοησία και η ανευθυνότητα είναι βαθιά ριζωμένη σε αυτή τη χώρα. Και εξηγούμαι: Μου φαίνεται απίστευτο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό ότι από τα υψηλότερα αξιώματα μέχρι τους… περαστικούς από κάποια αθλήματα, συνεχίζουν τις συζητήσεις για τα φετινά πρωταθλήματα. Συνεχίζουν να αναλώνονται στο αν θα ξαναρχίσει η δράση και διαρρέουν μάλιστα ειδικά “format” για τους αγώνες! Ανίκητη η βλακεία…
Προσέξτε: Δεν αντιλέγω, ούτε υποτιμώ την ανάγκη των φιλάθλων να ξαναδούν μπαλίτσα, μπασκετάκι, βόλεϊ… Ό,τι αγαπάει ο καθένας. Έχω επίσης κι ένα φίλο που γουστάρει τρελά, αγαπάει με πάθος τη Ferrari. Με τα 800 ευρώ όμως που παίρνει το μήνα, ξέρει ότι δεν μπορεί να την πάρει… Κι είναι τόσο απλό. Πραγματικά τόσο απλό… Τόσο που όταν ακούς τα πλάνα για την επανέναρξη των πρωταθλημάτων, λες: «Δεν μπορεί να υπάρχει τόσο βλακεία… Μάλλον είναι τόσο έξυπνοι και απλά μας κοροϊδεύουν»…
Γιατί μας κοροϊδεύουν; Διότι το να λες στον κόσμο ότι οι ομάδες θα μπουν στα γήπεδα και θα βγάλουν το… format με άνεση και στιλ είναι σαν να λες ότι έχεις κάνει συμφωνία με τον Θεό! Γιατί; Μα διότι αν υπάρξει ένα κρούσμα σε μία ομάδα, πέρα από το ότι η ομάδα θα πρέπει να μπει 14 μέρες σε καραντίνα (σε ένα ήδη πιεσμένο πρόγραμμα που δεν θα χωράει αναβολές…) θα πρέπει παράλληλα να μπει σε καραντίνα και η ομάδα που αντιμετώπισε. Άρα μείον 2… κοκ.
Πέραν τούτου, θα μου κάνει τρομερή εντύπωση αν κάποιος από όλους αυτούς τους υπέρμαχους της… επιστροφής στη δράση, πάρει την ευθύνη για τυχόν τραυματισμό των αθλητών. Γιατί όταν ένας αθλητής για μια ημέρα απραξίας θέλει τρεις μέρες προπόνηση, το να λες ότι μέσα με τέλη του Μαΐου θα τον ξαναβάλεις στο γήπεδο, μοιάζει περίπου σαν το ρίξιμο των μονομάχων στην αρένα. Απλά θα λείπουν τα λιοντάρια…
Λοιπόν, επειδή μπορεί η βλακεία να είναι ανεξάντλητη αλλά όχι και η αντοχή μας σε αυτή, αν θέλουν οι άνθρωποι του αθλητισμού να προσφέρουν όντως κάτι στον αθλητισμό και στον φίλαθλο, ας καταναλώσουν τον χρόνο και τη φαιά ουσία τους, ψάχνοντας τις καλύτερες δυνατές λύσεις για την επόμενη σεζόν! Πώς θα διεξαχθεί, τι θα συμβεί αν υπάρξει κρούσμα ή κρούσματα, ποιες εναλλακτικές πηγές εσόδων μπορούν – αν μπορούν- να προκύψουν κτλ. Όσο συνεχίζουν και συζητούν για τα… φετινά, είπαμε… Μην επαναλαμβανόμαστε λες και απευθυνόμαστε σε βλάκες. Όχι εμείς τουλάχιστον, όχι εδώ.