Όλη η νοοτροπία του Παναθηναϊκού σε 30 λεπτά

Στο Αγρίνιο εμφανίστηκαν όλες οι παθογένειες του Παναθηναϊκού μέσα σε διάστημα μισής ώρας.

Με δέκα ήττες σε 24 ματς τα λόγια είναι περιττά. Με δύο ακόμα ο Παναθηναϊκός καταγράφει αρνητικό ρεκόρ όλων των εποχών!

Οπότε όσες δικαιολογίες κι αν ψάξεις, ακόμα και να τις βρεις, είναι παράλογο να τις καταθέσεις. Για τις δέκα ήττες όταν είσαι Παναθηναϊκός δεν μπορεί να σου φταίει πάντα η διαιτησία, ή κάτι άλλο. Το «τριφύλλι» πήγαινε υποψιασμένο στο Αγρίνιο. Και την πάτησε.

Ο Παναιτωλικός φέτος έχασε οριακά στην έδρα του από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό. Νίκησε την ΑΕΚ εκτός για το πρωτάθλημα και τους Πειραιώτες εντός για το Κύπελλο. Έριξε τεσσάρα στο Ηράκλειο, εκεί που ο Παναθηναϊκός δέχθηκε τρία γκολ, έστω και σε έναν σημαντικό βαθμό, λόγω Καραντώνη. Φόβητρο δεν είναι ο Παναιτωλικός, αλλά ήταν δεδομένο ότι δεν θα είναι και εύκολος αντίπαλος. Έπαιζε ένα ματς που δεν είχε να χάσει τίποτα και γνώριζαν οι «πράσινοι» ότι είναι σε ανοδική πορεία.

Τι έκανε η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς; Τα γνωστά. Σφιχτή άμυνα με αποτέλεσμα ένα ημίχρονο να μην απειληθεί. Στον αντίποδα έφτανε σχετικά άνετα τη μπάλα έξω από την περιοχή του Παναιτωλικού. Έπειτα πάντα κάτι έλειπε. Μία σωστή πάσα, μία καλή εκτέλεση, μία έμπνευση για να γίνει το 0-1 και να μπουν βάσεις νίκης.

Σημειώθηκε μία αμφισβητούμενη φάση. Κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά αν η μπάλα πέρασε ή όχι, ολόκληρη τη γραμμή του άουτ, πριν το γύρισμα του Βέλεθ. Με το 0-1, ασφαλώς μπορεί να γινόταν άλλη συζήτηση.

Ο Παναθηναϊκός έχει το παράπονο ότι σε άλλη μεγάλη ομάδα, μπορεί αυτό το γκολ να μετρούσε. Δεκτό. Γνωστή η αντιμετώπιση. Αλλά έχει μπροστά του ο Παναθηναϊκός 60 λεπτά. Να κάνει αυτό που πρέπει ως μεγάλη ομάδα. Και στο πρώτο φάουλ του αντιπάλου δέχεται γκολ, με τον Διούδη να αγγίζει τη μπάλα και με τα δύο χέρια και αυτή να πηγαίνει μέσα. Στο 47’.

Πάλι υπάρχει χρόνος. Κερδίζει ο Παναθηναϊκός ένα πέναλτι και το χάνει. Το έχασε ο Καρλίτος, θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο όποιος και να εκτελούσε. Στο 69’ αυτό. Τι έγινε έκτοτε. Διέκρινες την ηττοπάθεια στα πρόσωπα των παικτών. Σαν να έλεγαν «δεν μπήκε το πέναλτι, τελειώσαμε . Ήταν πραγματικό σοκ η εικόνα του Παναθηναϊκού, έως το 96’-97’ που τελείωσε ο αγώνας.

Ούτε φάση δεν έκαναν στον Χουχούμη και τον Μαλή. Τον «ποιος Μαλής;». Ένα σοκ από το χαμένο πέναλτι, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ ο Παναθηναϊκός. Αντί να σκυλιάσουν, συμβιβάστηκαν με το μοιραίο. Εκεί που οποιαδήποτε ομάδα, θα πίεζε, θα έκλεινε τον Παναιτωλικό κι ας μην έκανε μεγάλη φάση, ας μην έβρισκε γκολ, ο Παναθηναϊκός είχε αποδεχθεί την ήττα του.

Όλοι θα μιλήσουν πάλι για την διοίκηση. Γνωστά τα λάθη του Αλαφούζου, η έλλειψη χρημάτων για τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας (κι όχι της κάλυψης των δικών του επιλογών) και η νοοτροπία του ηττημένου με την οποία έχει ποτίσει και ο ίδιος την ομάδα. Αλλά όταν παίζεις με τον ΠΑΣ Γιάννινα του Περέα, που δεν σου έκανε, τον ΟΦΗ του Σελίμοβιτς που μόνο κάρτες  έπαιρνε και τον έχρισες σκόρερ, όταν χάνεις δύο φορές από την Τρίπολη, όταν κάνει ό,τι θέλει ο Φαν Βέερτ, φταίνε κι άλλα εκτός από τη διοίκηση.

Τελειώνει, λοιπόν, το  ματς με ένα 25λεπτο ο Παναθηναϊκός να μην κάνει φάση μετά το χαμένο πέναλτι και υπάρχει ένταση. Ο Μαλής έβρισε, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες. Ζήτησε, άλλωστε και συγγνώμη. Έπειτα από πέντε λεπτά, εμφανής η διάθεση του Ιωαννίδη να τον ειρωνευτεί λέγοντας ότι «τον έμαθα πριν δυο μέρες στην ανάλυση που κάναμε». Σε μισή ώρα καταλάβαινες πολλά.

Άρα, τον Μαλή όλοι οι «πράσινοι» τον έμαθαν δύο μέρες πριν το ματς. Και ο Βιτάλ κι όσοι έπαιξαν στην πλευρά μετά τον Βραζιλιάνο, μία φορά δεν πέρασαν τον «Ποιος Μαλής;» να βγει μία φάση να γίνει το 0-1, το 1-1 και βλέπουμε. Ο ταλαντούχος Ιωαννίδης σήμερα πόσταρε το γκολ που πέτυχε με τη Λαμία και βγήκε καλύτερο της αγωνιστικής. Από τη μία λες έτσι είναι το ποδόσφαιρο, χαρά, πίκρα δεν θα πέσεις να φας έναν αθλητή, για ένα ποστάρισμα. Πάνε αυτές οι εποχές. Από την άλλη έρχεται στο μυαλό η ειρωνική δήλωση κι αναρωτιέσαι. «Τι έχεις πετύχει Φώτη εσύ για να ειρωνεύεσαι;».

Ένα πολύ ωραίο γκολ με τη Λαμία. Ναι. Και; Να διπλασιάσουμε το συμβόλαιο; Πέρσι μετά το 2-2 στη Λεωφόρο με την Τρίπολη για τα πλέι οφ, όπου η ομάδα ουσιαστικά έμενε εκτός Ευρώπης, ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» πόσταρε ένα τακουνάκι στο πλάγιο! Το μόνο που πρέπει να απασχολεί αυτά τα παιδιά είναι πως θα εξελιχθούν και θα φέρουν τίτλους στην ομάδα. Το ότι φοράνε τη φανέλα του Παναθηναϊκού δεν λέει κάτι. Πολλοί την φόρεσαν και τώρα είναι στα αζήτητα.

Αν η ομάδα, γνωρίζοντας το θέμα του Μακέντα, έπαιρνε φορ τον Γενάρη, ο Ιωαννίδης θα ήταν τρίτος. Με τον χρόνο να είναι λιγότερος. Οπότε ας μείνουν όλοι ταπεινοί (ό,τι κι αν λέει ο κάθε Μαλής, διότι θα ξανασυμβεί με άλλον παίκτη), ας βελτιωθούν για να φέρνουν νίκες και τίτλους στην ομάδα και το ξανασυζητάμε. Κι ας απαντάνε στον κάθε Μαλή με νίκες κι όχι με ειρωνείες.

ΥΓ. Για να μην τα μηδενίζουμε όλα, ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του 12 ματς και ακόμα τρία στο κύπελλο για να σώσει τη χρονιά. Τρία για να πάρει το Κύπελλο και να δει διαφορετικά το μέλλον, διότι αν δεν το κατακτήσει, ο τελικός δεν λέει κάτι. Να μείνει εκτός ξανά από τη Λαμία, ούτε να το σκέφτεται. Όσο για το πρωτάθλημα, αυτή η ομάδα με τα καλά και τα στραβά της μπορεί από το να τερματίσει ακόμα και τρίτη μέχρι το να μην βγει στις πρώτες τέσσερις θέσεις, που σημειώνει αντίο Ευρώπη.

ΥΓ1.:  Ο Παναθηναϊκός αν θυμηθούμε όλα τα εκτός έδρας ματς που έχασε, ήταν για να μην τα χάσει. Στις λεπτομέρειες «τσάκισαν» όλα. Κι αυτό είναι που δείχνει πόσο έχει περάσει η αρνητική νοοτροπία, ο συμβιβασμός με την ήττα στην ομάδα.  

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης ×