Τους πήραν όλοι χαμπάρι… Αυτό είναι το μπάσκετ της «νέας τάξης πραγμάτων»

Το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός δεν έκρυβε εκπλήξεις. Δυστυχώς ΚΑΙ ευτυχώς…

Τα δείγματα που υπήρχαν σε όλα τα επίπεδα εδώ και (λιγότερο ή περισσότερο) καιρό τα είχαν αντιληφθεί όλοι. Και η αναμέτρηση των «αιωνίων» στο ΣΕΦ ήρθε απλά να επιβεβαιώσει δύο πράγματα.

Το πρώτο σε αγωνιστικό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου το τελευταίο διάστημα. Οι τρεις σερί νίκες στην Euroleague δεν ήρθαν συγκυριακά. Αλλά ως επιβράβευση της δουλειάς που γίνεται στο «τριφύλλι» και της χημείας που έχουν αρχίσει να βρίσκουν όλοι στην ομάδα. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς έχει βρει ρόλους, μοιράζει καλύτερα από το ξεκίνημα χρόνους και σχήματα, ενώ οι παίκτες του δείχνουν να αφομοιώνουν όλο και περισσότερο τη φιλοσοφία του και να ανταποκρίνονται στα αμυντικά του θέλω, διαβάζοντας ταυτόχρονα και το παιχνίδι στην επίθεση, εκμεταλλευόμενοι και τα εξαιρετικά «εργαλεία» που υπάρχουν πλέον στο ρόστερ.

Με βάση αυτή την εικόνα, ευτυχώς για τους «πράσινους», το ντέρμπι δεν έκρυβε εκπλήξεις. Ο Μαυροβούνιος τεχνικός δούλεψε καλά το ντέρμπι απέναντι στον Γιώργο Μπαρτζώκα, ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα καλύτερος του Ολυμπιακού, έχοντας και… έξτρα εμπόδια να ξεπεράσει και άξιζε τη νίκη. Με καλή άμυνα για 30+ λεπτά (εξαίρεση μόνο το δεύτερο 5λεπτο της πρώτης περιόδου) και περίσσεια αυτοπεποίθηση σε όλες τις καταστάσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.

Δυστυχώς, όμως, το ντέρμπι δεν έκρυβε εκπλήξεις ούτε σε εξωαγωνιστικό επίπεδο. Τα μηνύματα τα είχαμε πάρει εδώ και καιρό από τη «νέα τάξη πραγμάτων» στο ελληνικό μπάσκετ. Το βράδυ της Δευτέρας, όμως, ήρθε προφανώς να επιβεβαιωθεί ο στόχος. Γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί με διαφορετικό τρόπο η απόδοση της διαιτητικής τριάδας στο ΣΕΦ. Από τη στιγμή της «κλήρωσης», που έμοιαζε με ορισμό, των Πιτσίλκα, Κάρδαρη και Θεωνά υπήρχαν οι φόβοι για όσα θα δούμε να γίνονται. Και φυσικά επιβεβαιώθηκαν. Γιατί δεν μπορεί κανείς να πιστέψει πως απλά βρέθηκαν σε μια κακή βραδιά. Τόσο μονόπλευρα και τόσο καταφανέστατα σφυρίγματα (και μη) ούτε οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν τα περίμεναν.

Οι προθέσεις φάνηκαν από την πρώτη περίοδο. Η στόχευση ήταν στον διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης των ομάδων στις δύο άκρες του παρκέ. Και από ένα σημείο και μετά επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στον Ντουέιν Μπέικον. Ο Αμερικανός φόργουορντ πιθανότατα «έφαγε» περισσότερο ξύλο από οποιοδήποτε άλλο ματς της ζωής του. Την ώρα που οι Φαλ, Βεζένκοφ και Ουόκαπ κέρδισαν 6, 5 και 4 φάουλ, αντίστοιχα, ο Μπέικον κέρδισε ΜΟΝΟ 2!!! Τη στιγμή που «κουβάλησε την μπάλα» στην επίθεση περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη στο παρκέ. Πήρε 19 επιθέσεις και κέρδισε ΜΟΝΟ 2 φάουλ. Κανένα σε προσπάθεια για σουτ, τη στιγμή που σχεδόν σε κάθε προσπάθειά του ένα χέρι του βαρούσε τα χέρια ή τον έσπρωχνε. Δεν πήγε ποτέ στη γραμμή των βολών…

Και δεν είναι μόνο οι ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ φάσεις στο τέλος του αγώνα. Αυτό συνέβαινε σε όλο το ματς. Και το αποτέλεσμα ήταν να βγει εκτός ρυθμού για μεγάλο χρονικό διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο, μέχρι να πάρει πάλι μπροστά στο τέλος. Αυτό, λοιπόν είναι το μπάσκετ που προφανώς ονειρεύεται η νέα τάξη πραγμάτων… Ο Βαγγέλης Λιόλιος είχε πει παλιότερα πως δεν θα επιτρέψει ποτέ να δει κάποιο παιδί να κλαίει. Και ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τη διαιτησία.

Αν λοιπόν είναι ένας άνθρωπος που τηρεί τον λόγο του, την Τρίτη (6/12) ή θα πρέπει να πάρει κεφάλια στην ΚΕΔ ή να παραιτηθεί. Ενδιάμεση λύση δεν υπάρχει! Δεν θα επιτρέψει ο Παναθηναϊκός να υπάρξει…

ΥΓ. Το σημαντικό για τους «πράσινους», πλέον, είναι να μην μείνουν άλλο στο ντέρμπι. Μην επηρεαστούν από όσα έγιναν και να συνεχίσουν να χτίζουν πάνω στη δεδομένη βελτίωση που υπάρχει. Το παιχνίδι της Πέμπτης με την Αρμάνι Μιλάνο είναι ύπουλο…