Η αξέχαστη μέρα που έπεσα στο κρεβάτι μαζί σου
Ωδή σε Εκείνη που άλλαξε για πάντα τον κόσμο προς το καλύτερο.
Σε γνώρισα πέρυσι τέτοιο καιρό. Αγνοούσα την ύπαρξή σου μέχρι τότε, δεν υπήρχες στον κόσμο μου, δεν σε είχα προσέξει ποτέ, είχα ακούσει για σένα αλλά δεν είχα δώσει ποτέ ιδιαίτερη σημασία. Σε θεωρούσα μια περιττή πολυτέλεια, μια ανάφτρα, μια που θα μπορούσα άνετα να ζήσω χωρίς να σε γνωρίσω. Κι ας μου έλεγαν οι θαυμαστές σου, πόσο καψούρηδες ήταν μαζί σου, πόσο σε ερωτεύτηκαν από την πρώτη βραδιά που ξάπλωσαν στο κρεβάτι μαζί σου, πόσο ευτυχισμένοι ξύπνησαν το πρωί αγκαλιά σου, ότι το κάθε βράδυ ήταν ακόμα καλύτερο από το προηγούμενο.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr