Τη «Βασίλισσα» μην τη ξεγράφεις. TH «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ»!
Στο πρώτο μετα-Κριστιάνο διάστημα περπατάει χωρίς τρεκλίσματα, αλλά η χρονιά είναι μεγάλη και απαιτητική.
Τραγική ειρωνεία; Άσχημο παιχνίδι της τύχης; Του κάνει πλάκα ο Θεός; Όπως και να το πει κανείς, στη βραδιά που ο Κριστιάνο Ρονάλντο βίωσε μια βαθιά τραυματική εμπειρία, την πρώτη του αποβολή στο Τσάμπιονς Λιγκ φορώντας την ολοκαίνουργια φανέλα της Γιουβέντους, η «πρώην του», η Ρεάλ, έκανε πασαρέλα στη Μαδρίτη, σκορπίζοντας τη Ρόμα με 3-0 και χάνοντας ευκαιρίες για 5-0 ή 6-0.
Η ζωή χωρίς τον Κριστιάνο
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, με μια ισοπαλία όλη κι όλη στο ξεκίνημα της χρονιάς, η πρώτη ανάγνωση λέει ότι υπάρχει ζωή και μετά τον Κριστιάνο: πέραν του Πορτογάλου άλλωστε δεν έφυγε άλλος βασικός (ο Κόβατσιτς που πήγε στην Τσέλσι αντιμετωπιζόταν όλα τα προγούμενα χρόνια ως ο «ρεπατζής» του Μόντριτς ή του Κρόος), άρα η χημεία της Ρεάλ παραμένει άθραυστη και η ομοιογένεια είναι δεδομένη, παρά την αλλαγή προπονητή. Ο Λοπετέγι, πολύ σοφά, δεν μπήκε στη Ρεάλ για να γκρεμίσει και να ξαναχτίσει το δικό του οικοδόμημα, αλλά για να κάνει μερικά «μερεμέτια» και να ξαναδώσει κίνητρο και όρεξη σε παίκτες που ένιωθαν «αποπαίδια», χωρίς πολύ χρόνο συμμετοχής ή χωρίς σημαντικό ρόλο: τον Μπέιλ πρώτο και καλύτερο, που στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς θυμίζει εκείνον το διαστημικό παίκτη που ήρθε πριν χρόνια από το Λονδίνο – και οφείλει να κάνει όχι ένα, αλλά δυο βήματα μπροστά και να φορέσει το μανδύα του ηγέτη. Τον Μπενζεμά, που αν και το «εννιάρι» της Ρεάλ, περιοριζόταν τα τελευταία χρόνια σε ρόλο βοηθητικό, να «παίζει ξύλο» με τους αμυντικούς για να έχει πιο καθαρό πεδίο δράσης ο Κριστιάνο. Τον Ίσκο, που έκλεισε το μάτι προς πάσα κατεύθυνση εκτελώντας φάουλ και ανοίγοντας το σκορ. Τον Ασένσιο, το πιο hot project της ομάδας, που φέτος αναμένεται να τον δούμε πιο πολύ και σε πιο σημαντικό ρόλο.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr