Athenians, ο ελληνικός σύλλογος του Λονδίνου με τα μεγάλα όνειρα

Τα περισσότερα παιδιά, ιδιαίτερα τα αγόρια, καθώς μεγαλώνουν, αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη δίψα να ταυτιστούν με μία ομάδα και να φορέσουν τα χρώματά της, τιμώντας την ιστορία της και δείχνοντας την υποστήριξή τους προς αυτή. Μερικά παιδιά ονειρεύονται κάτι παραπάνω: να δημιουργήσουν τη δικιά τους ομάδα, με το όνομα, τα χρώματα και τις φανέλες της. Συνήθως αυτό το όνειρο πραγματοποιείται σε κάποια τοπικό πρωτάθλημα 5χ5 καθώς η πλειοψηφία των ομάδων 11χ11 ταυτίζεται με το χωριό, τη κωμόπολη, κλπ. – ιδιαίτερα στην Ελλάδα που είναι αδύνατο να δημιουργήσεις εύκολα ένα ερασιτεχνικό σωματείο, όπως γίνεται στο εξωτερικό.

Κάποια ελάχιστα παιδιά μερικές φορές το πάνε ακόμα παραπέρα ιδρύοντας όχι μόνο ολόκληρο αθλητικό οργανισμό αλλά το κάνουν και εκτός των συνόρων τους. Σε αυτή την ιδιαίτερη κατηγορία ανήκουν και οι Athenians Sports Club, ένα σωματείο που ιδρύθηκε κατά βάση από Έλληνες του Λονδίνου και κατάφερε να στήσει μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια, έναν υγιή οργανισμό, αριθμώντας δεκάδες μέλη και ένα πολυάριθμο, υποστηρικτικό, φίλαθλο κοινό που ακολουθεί πιστά τις δραστηριότητες τους.

Κι αν το όνομα προϊδεάζει για ένα κλειστό Ελληνικό, Αθηναϊκό κλαμπ, η αλήθεια βρίσκεται μακριά από αυτήν την αντίληψη. Η πλειοψηφία των παιχτών αποτελείται από παιδιά από Βόρεια Ελλάδα, κι ιδιαίτερα Θεσσαλονίκη μεριά, που κάθε άλλο εναντιώθηκαν στο άκουσμα του ονόματος, και έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς παίχτες από όλα τα μήκη και πλάτη της γης: Άγιο Μαυρίκιο, Αλβανία, Ιταλία, Ισπανία, Κολομβία, Νιγηρία και φυσικά δε λείπουν και οι αγαπημένοι μας Εγγλέζοι του "It’s coming home". Όπως χαρακτηριστικά μας αναφέρει ο εκ των ιδρυτών και πρόεδρος των Athenians, Μάνος Πάνου, η ομάδα ιδρύθηκε κυριολεκτικά πάνω από ένα πιάτο παϊδάκια παρέα με μπύρες και η επιλογή του ονόματος έγινε ταχύτατα για να εμπνέει όλους, ανεξαρτήτως προέλευσης: "Θέλαμε κάτι πιασάρικο αλλά ταυτόχρονα να αναδεικνύει το Ελληνικό στοιχείο, όπως Spartans ή Olympians, αλλά το μεν ήταν χιλιοφορεμένο σε ομάδες του εξωτερικού ενώ το δε είχε ήδη φορεθεί λόγω Πασχάλη. Οπότε πορευτήκαμε με το Athenians, που είναι αναγνωρίσιμο και στους ξένους."

Κάθε αρχή και δύσκολη όμως και τα μανίκια ήταν ανεβασμένα από τη πρώτη κιόλας μέρα. Αν κι η ομάδα ξεκίνησε αρχικά ως 5χ5, ήταν τέτοιος ο αντίκτυπος και η ζήτηση που μέσα σε 3 μήνες, η ανάγκη για γήπεδο 11χ11 ήταν επιτακτική. Σε σημείο που έσκασε κι άλλη βόμβα καθώς η ομάδα εγγράφτηκε σε ένα από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα του Λονδίνου, απέκτησε σήμα και χρώμα (το γαλάζιο κυριαρχεί με έντονες νότες απο χρυσό στις δεύτερες εμφανίσεις), και σύντομα αντιμετώπιζε αγουροξυπνημένους και άγαρμπους αντιπάλους σε διάφορα σημεία του Λονδίνου καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις και αφιερώνοντας σημαντικό ελεύθερο χρόνο.

Όπως μας αναφέρει ο Γενικός Διευθυντής των Athenians, Θάνος Κ., "Αν και η διαδικασία για να δημιουργηθεί μία ομάδα στο Λονδίνο είναι πολύ πιο εύκολη από την Ελλάδα, το τι επέρχεται μετά είναι το πιο δύσκολο. Γήπεδα υπάρχουν πολλά για παιχνίδια όσο και προπονήσεις αλλά η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη κι οι τιμές υπερβολικά υψηλές που είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις κάτι. Ο καθένας από εμάς αφιέρωσε πολύ χρόνο και χρήμα αλλά ευτυχώς αποκτήσαμε και μία πολύ καλή βάση από χορηγούς για τα έξοδα μας. Κι όταν λέμε έξοδα, εννοούμε προπονητικά γήπεδα, αγώνες, φιλικά, διαιτητές, εξοπλισμός (αγωνιστικός και προπονητικός), ασφάλειες για ατυχήματα κι ότι άλλο πρόκυπτε στη πορεία."

Κι έστω στήθηκε η ομάδα και ξεκίνησαν τα πρώτα παιχνίδια, η ερώτηση που ερχόταν μετά ήταν "και τώρα τι άλλο"; Ο Μάνος ήταν σίγουρος όσον αφορά το πλάνο: "Ναι, θα το παραδεχθώ. Ξεκινήσαμε να παίζουμε μέσα σε λάσπες, με εμφανίσεις που πολλές φορές εξαφανιζόντουσαν σε τρένα, μπάλες που έφευγαν μέσα στο δάσος, άλλα η σπίθα στα μάτια μας παρέμενε άσβεστη και κοιτούσαμε μπροστά. Το κλίμα ήταν πολύ καλό από την αρχή και παρά κάποιους αρχικούς κραδασμούς, βγήκαμε ισχυρότεροι κι ενωμένοι σαν οικογένεια. Αυτό έκανε τους περισσότερους να θέλουν να μείνουν, το ενδιαφέρον απο καινούργια άτομα όλο και μεγάλωνε, γιγαντωνόμασταν σε τέτοιο βαθμό που προσελκύσαμε προπονητή, φυσιοθεραπευτή, διαιτολόγο και φωτογράφο. Όλοι τους οικειοθελώς και με το μεράκι τους βάλανε το λιθαράκι τους για τη πρόοδο της ομάδας. Θέλαμε πλέον σαφέστατα να γίνουμε καλύτεροι, με ισχυρή οργάνωση και με σωστές αποφάσεις με σκοπό να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε από ερασιτεχνισμό σε ημι-επαγγελματισμό." Η αλήθεια δε διαφέρει πολύ από τα λεγόμενα του Μάνου. Η ομάδα άλλαξε προς ένα καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, προσέλκυσε νεότερους και καλύτερους παίχτες, επέλεξε να δουλέψει με δύο εξαιρετικούς, και με αρκετή εμπειρία, προπονητές, τον Νίκο Μεντάκη, Technical Director & Head Coach, ενός εκ των μεγαλύτερων youth club του Λονδίνου, Regents Park, και τον Χαράλαμπο Τριφύλλη, Coach στις ακαδημίες της Chelsea FC, και στηρίζεται σε ένα ισχυρό Board, που παίρνει άμεσα καίριες αποφάσεις για να εξασφαλίσει το μέλλον για την ομάδα.

Τα αγωνιστικά αποτελέσματα μπορεί να μην έχουν δικαιώσει εξ ολοκλήρου τις προσδοκίες ακόμα αλλά η πίστη δε χάνεται. Ο Θάνος μας έδωσε την δική του οπτική για αυτό: "Κοιτάξτε, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Κάνουμε λάθη, μαθαίνουμε και προχωράμε. Το πλάνο είναι σαφές αφού χρόνο με το χρόνο μεγαλώνουμε περισσότερο και κοιτάμε ψηλότερα. Θέλαμε αρχικά να αποκτήσουμε μια ισχυρή βάση παιχτών με συνέχεια και συνέπεια, μετά να προσελκύσουμε νέους αθλητές 17-25 χρονών και να καλλιεργήσουμε το πνεύμα της άμιλλας και του σεβασμού. Πλέον το έχουμε καταφέρει αυτό και προχωρήσαμε στο επόμενο βήμα που είναι να συνεργαστούμε με ένα σημαντικό φυτώριο, τους Regents Park. Ο coach Νίκος ήταν κομβικός στο να επιτευχθεί αυτό. Και θα θέλαμε να δημιουργήσουμε και γυναικεία ομάδα – γιατί όχι; Έχουμε επίσης καταφέρει να είμαστε πολύ ενεργοί στα social media για να μαθευτεί η δουλειά μας και να προσελκύσουμε επιπλέον σπόνσορες – εδώ, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους τωρινούς. Επομένη χρονιά είναι κομβική να τα πάμε καλά στη λίγκα που είμαστε ώστε να δοκιμάσουμε τη τύχη μας του χρόνου στα ημι-επαγγελματικά νερά." Κάπου εδώ πετάγεται κι ο Μάνος να συμπληρώσει γελώντας: "Το ταβάνι μας είναι το Champions League!"

Πέρα από το ποδοσφαιρικό τμήμα, οι Athenians έχουν καταφέρει να χτίσουν και μια ισχυρή μπασκετική ομάδα, η οποία χάρισε και τη πρώτη διάκριση για το σωματείο, κατακτώντας τη 3η θέση σε τοπικό πρωτάθλημα του Λονδίνου. Όλα ξεκίνησαν όπως το ποδόσφαιρο: φίλοι φίλων από το ποδοσφαιρικό τμήμα είδαν τη δουλειά που είχε γίνει και έριξαν στο τραπέζι την ιδέα δημιουργίας μπασκετικού τμήματος, η οποία αγκαλιάστηκε κατευθείαν. Η συνταγή η ίδια, οι προκλήσεις αντίστοιχες. Το Board ήταν εκεί από την αρχή και χάρη στις προσπάθειες των ακούραστων Δήμου, Μάνου Τ. και του Στέργιου, μέσα σε 3 χρόνια, η μπασκετική ομάδα μπήκε σε τροχιά πρωταθλητισμού με ενίσχυση παιχτών, σκληρές προπονήσεις και ατελείωτο μπασκετικό "ξύλο" εντός παρκέ και χαβαλέ εκτός αυτού. Τα επόμενα βήματα είναι συναφή με την ποδοσφαιρική ομάδα: καινούργια ταλέντα, νεότεροι παίχτες, και σταδιακή συμμετοχή στις ημι-επαγγελματικές κατηγορίες του Λονδίνου. Μάνος και Θάνος αφοπλιστικοί: "Κοιτάμε μόνο μπροστά και θέλουμε το καλύτερο για τα μέλη μας".

Κι αν κάποιος αναρωτηθεί γιατί ένα τέτοιο αφιέρωμα, το μεράκι των παιδιών κι η αγάπη για τον αθλητισμό είναι ασίγαστα. Από το μηδέν, με έξοδα εξ ιδίων, έφτιαξαν κάτι που είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μια πόλη σαν το Λονδίνο, το ενδυνάμωσαν και συνεχίζουν να ανοίγουν τις πόρτες τους σε όλους για κάτι ακόμα καλύτερο. "Θέλουμε να γίνουμε αναφορά των Ελλήνων στο Λονδίνο, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ελλάδα. Να καλλιεργήσουμε την ιδέα ότι πάνω από όλα είμαστε μια οικογένεια. Τα καλύτερα έρχονται." Αν θέλετε κι εσείς να ακολουθήσετε το ταξίδι τους, γιατί όχι να γίνετε και σεις μέλος του σωματείου τους, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το site τους: www.athenianssc.com και τα social media τους (Instagram: Athenians Sports Club).