Ρήξη οπίσθιου Χιαστού
Ο οπίσθιος χιαστός είναι ισχυρότερος του προσθίου και θεωρείται ο κύριος σταθεροποιητής της άρθρωσης του γόνατος.
Διονύσιος Π. Χίσσας
Ορθοπεδικός Χειρουργός Αθλητίατρος
Οι ρήξεις του οπίσθιου χιαστού είναι σπάνιες. Η συχνότητα τους ανέρχεται στο 1%, ενώ η αναλογία κακώσεων πρόσθιου - οπίσθιου είναι 10:1.
Για την κάκωση αυτή απαιτείται συνήθως μεγάλη βία, γι’ αυτό συχνά παρατηρούνται συνοδές βλάβες με σημαντικότερη αυτή της οπίσθιας έξω γωνίας. Οι κλινικές εκδηλώσεις συνίστανται σε επώδυνη δυσκαμψία του γόνατος, μικρού βαθμού οίδημα, αδυναμία πλήρους φόρτισης.
Οι ακτινογραφίες υπό στρές και η μαγνητική τομογραφία είναι οι εξετάσεις που απαιτούνται για την επιβεβαίωση της κλινικής διάγνωσης.
Η χειρουργική αποκατάσταση αυτών των κακώσεων γίνεται αρθροσκοπικά με την χρήση των παρακάτω μοσχευμάτων:
• Μόσχευμα προερχόμενο από δωρητή (Ετερόλογο – Πτωματικό)
Θεωρείται ως μόσχευμα εκλογής. Στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγονται ότι προσφέρει ένα πολύ ισχυρό μόσχευμα ( ιδίως η χρήση Οπισθίου κνημιαίου ή Αχιλλείου τένοντα), η ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία και η απουσία νοσηρότητας της δότριας περιοχής.
• Τενόντιο μόσχευμα Ημιτενοντώδους – Ισχνού (Hamstrings)
Χρησιμοποιείται κυρίως για την αποκατάσταση της κάκωσης της οπίσθιας εξωτερικής γωνίας.